Morgen stap ik op het vliegtuig terug naar huis, wat is de tijd vreselijk snel gegaan. Ik schrijfdit met een heel dubbel gevoel, aan de ene kant ben ik verdrietig ik laat me kindjes achter, de 2 liefste kindjes van de wereld waar ik 5 maanden voor heb gezorgd, waar ik van ben gaan houden en waarvan ik het heel moeilijk vind om ze achter te laten. Maar aan de andere kant heb ik zoveel waarvoor ik naar huis wil en ga. Ik kan niet wachten tot dat ik weer voet zet op Nederlandse bodem:Eindelijk thuis!

Zins ik op me blog had gezet dat ik naar huis toe kom ben ik echt door een rollercoaster gegaan, al de lieve en mooie reacties die ik heb gekregen heeft me heel erg goed gedaan. moet eerlijk zeggen was er best bang voor om het te vertellen tegen iedereen, bang dat iedereen er net iets anders over zou denken dan dat ik zelf deed, of dat mensen me zwak zouden vinden of het er gewoon niet mee eens waren. Ik ging de meest rare dingen in me hoofd halen, maar ik moest het toch een keer vertellen, kon het niet eeuwig voor me houden.Het was een last die van me schouder viel toen ik het had verteld, helemaal omdat toen ik zoals hierboven ook al beschreven al de lieve reacties zag, pff het heeft me in tranen gedreven.

Zins die tijd is er nog zoveel gebeurt, papa en mama kwamen natuurlijk hier heen. Wat was dat fijn om die na 4 maanden eindelijk weer te zien en te kunnen knuffelen. Om ze eindelijk te kunnen laten zien waar ik nou woon en wat ik nou precies doe de hele dag. 4 dagen later kwam ook mijn meisje weer aan, wat was ik een gezegend mens op dat moment! De feestdagen braken aan, al voelde het helemaal niet zo dat het kerst was. Op kerstdag waren we gewoon thuis, super lekkere dag gehad. Het is gaat er hier een heel stuk anders aan toe dan in Nederland. In Nederland krijgt een kind een normaal aantal cadeautjes onder de boom. Hier krijgt een kind zoveel cadeautjes dat ze na 2 uur geen zin meer hebben om uit te pakken en dat de helft van de cadeautjes nog ingepakt onder de kerstboom ligt.. bizar om te zien hoe een kind van 8 maanden overladen wordt met cadeaus die bij mekaar wel 1000 dollar waard kunnen zijn..krijgt die er iets van mee? Helemaal niks! "s avondshebben we met de hele familie gezellig een 3 gangen menu gegeten, wijntjes gedronken en cadeautjes gegeven. al met al een onwijs leuke avond gehad

Na kerst had ik 8 dagen vakantie!!! We vertrokken met ze’n 4tjes naar Washington DC. Wat een heerlijke stad is dat, alle hoogte punten gezien van de stad, heerlijk gegeten en vooral genoten dat iedereen bij me was. Eenmaal terug uit DC zat de vakantie voor papa en mama er al weer op, Eef en ik gingen samen voor Oud&nieuw 4 dagen naar New York toe. Een heerlijk tripje is het geweest die natuurlijk veelste snel voorbij was. Oud & nieuw in New york, je denkt natuurlijk als eerst aan Times Square nou dat waren we van plan om te gaan doen maar dat plan hebben we toen we eenmaal daar waren maar opgegeven, blij toe achteraf..We hebben eerst heerlijk uitgebreid gedineerd en daarna een locale kroeg in gedoken 1 min van ons hotel vandaan, we kregen gratis champie toen het bijna 12 uur was, en hebben nog een paar uurtjes heerlijk gedanst en gedronken hoe we precies thuis zijn gekomen en in bed zijn beland : ik heb geen idee meer.. maar ik heb een top oud&nieuw gehad samen met me meisje in New York!! Hoe gezellig het was merkte ik de volgende dag toen ik opstond...

Na mijn 8 dagen vakantie begon het aftellen, ik hoefde nog maar ander halve week te werken en aangezien ik weet hoe snel de tijd hier gaat heb ik elke dag genoten alsof dat me laatste was.. En de tijd ging inderdaad super snel, de eerste week vloog voorbij. Me laatste weekend hier had Eef een verassings weekendje weg geregeld. We gingen lekker samen nog een nachtje naar het strand, even relaxen voordat de hectische week zou beginnen. Wat heb ik genoten, het was heerlijk. En wat had ik het inderdaad nodig, want dat deze week hectische zou worden wist ik van de voren en is het tot nu ook geweest, de afgelopen 3 dagen nog gewerkt en al begonnen met afscheid nemen van de kids. Vind het best moeilijk om ze achter te laten bij een ander persoon, je gaat toch nadenken : alles wat ik ze de afgelopen 5 maanden geleerd heb zal ze dat blijven onthouden, gaat de nieuwe nanny daarmee door.. Uiteraard kennen de meeste mij goed en weten ze dat ik niet zomaar vertrek, ik heb een heel mooi A4tje vol geschreven met dingen die ze moet blijven doen en dingen die ik ben begonnen zoals: het alfabet en cijfer 1 t/m 10. Nu maar hopen dat ze zich netjes er aan gaat houden haha!

Veder heb ik de afgelopen week me Au pair vriendinnetjes allemaal gedag gezegt, dat was best gek want je ging zoals je altijd deed even lekker hapje eten of ergens een drankje doen en zag je elkaar na 3 weken weer om het zelfde te doen. Nu gaf je elkaar een knuffel en niet wetende wanneer je elkaar weer gaat zien, ga je elkaar überhaupt nog zien.. Je gaat ergens voor de laatste keer eten waar je 5 maanden lang heel vaak naar toe bent geweest omdat je het zo lekker vond, je rijdt ergens voor de laatste keer en wetende dat je hier waarschijnlijk nooit meer terug gaat komen. Het is me thuis geworden, ik weet de weg inmiddels blindelings en ga het Amerikaanse leven heel erg missen.

Inmiddels is het Donderdag en ga ik zo beginnen aan mijn koffer inpakken, alles klaar maken om morgen aan me lange reis ( 24 uur van deur naar deur ) te beginnen, ik ben er klaar voor!Ik heb een ongelofelijke tijd hier gehad, intens genoten en enorm veel geleerd. Ik ben iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt voor mij ontzettend bedanken voor deze onvergetelijke ervaring. Iedereen die me heeft geholpen op de momenten dat het moeilijk was en iedereen me zo af en toe een berichtje stuurde maar ook de mensen die van een afstandje mee keken en elke keer weer vol trouw me blog lazen. Me lieve ouders en uiteraard me lieve vriendinnetje: We hebben moeilijke tijden gehad maar we zijn er nog steeds samen, ik hou ongelofelijk veel van jou en ik weet dat dit avontuur ons als koppel alleen maar sterker heeft gemaakt!!

5 maanden geleden vertrok ik hier met een opgeheven hoofd naar toe en morgen vertrek ik met dat zelfde opgeheven hoofd terug naar Nederland. En eerlijk gezegd, ik kan niet wachten om weer in me vertrouwde landje te zijn waar alles gewoon normaal is en waar iedereen heerlijk nuchter is…

Liefs..