Eens in de zoveel tijd maak je is wat spannends mee, maar echt iets spannends. Na een lange tijd kan ik wel weer zeggen dat ik zoiets mee gemaakt heb.

Het was de week van Thanksgiving. Ik was vrij vanaf woensdag de 26^ste had dus een lekkere korte week : 2 en halve dag gewerkt, mijn familie ging namelijk voor 4 dagen naar Baltimore om daar Thanksgiving te vieren. Ik bleef lekker thuis, lekker paar dagen voor mezelf. Die bewuste Thanksgiving avond, er was niet echt meer eten in huis en de supermarkt was dicht, dus ik dacht ik ga naar de Macdonalds, lekker makkelijk en die zal wel open zijn dacht ik. Dat viel even vies tegen toen ik daar voor de deur stond en bleek dat ook de Macdonalds dicht was.. Er is letterlijk niks open op Thanksgiving.. ik zonder eten terug naar huis. Onderweg naar huis zag ik in de verte een enorme explosie leek het wel, ik werd gelijk bang: nee geen onweer.. Achteraf had ik gehoopt dat het onweer was! Toen ik dichterbij kwam zag ik dat het een electriciteits kastje was wat in de hens stond.. Het was vrij dicht bij mijn huis, ik zat letterlijk biddend in de auto: laat het alsjeblieft niet onze buurt, mijn huis zijn.. Je voelt hem al aankomen, helaas het was wel mijn buurt en dus ook mijn huis.. Daar zat ik dan met mijn goede gedrag, in een auto met bijna geen benzine, in mijn trainingsbroek, een slobber trui en mijn sloffen aan.. Ik kom mijn huis niet meer in, hier gaat alles via de garage en die garage gaat nartuurlijk alleen open als er stroom is. Hier in dit huis hebben ze niet eens een sleutel van de voordeur, waar ik na dit avontuur natuurlijk gelijk om vroeg, maar die hebben ze dus niet: echt top geregeld! Maar goed, ik zat in me auto met alleen me telefoon en me pinpas. Wat doe ik als eerste: Eveline een berichtje sturen. Hoe slim is dat ? niet slim, want zij kan ook zoveel doen als ze aan de andere kant van de wereld zit. Maar vervolgens hielp ze me wel met het bedenken van een oplossing, de buurmeisjes appe die thuis waren. En binnen 1 min stonden die voor me autodeur en mocht met hun mee naar huis komen waar ik vervolgens een heel bord met eten kreeg en vervolgens lekker toetjes. Na 2 uur was de stroom weer aan, maar naar huis mocht ik niet van ze. Ben de hele avond gebleven en hebben allemaal spelletjes gedaan. Uiteindelijk heb ik de beste Thanksgiving avond gehad die ik me kon wensen. Maar goed, ik heb me portie wel weer gehad sins die avond.

Verder waren mijn vrije dagen heel rustig verlopen, lekker bij geslapen en zitten kijken hoe vanaf die zaterdag de 29^ste heel het huis werd omgetoverd tot kerst sferen. Heel raar is dat, want Sinterklaas is echt aan me voorbij gegaan dit jaar. Normaal in Nederland na 5dec gaat het los: kerstboom opzetten en dergelijke. Hier is dat na Thanksgiving, zodra 27 november geweest is komen de kerstlichtjes tevoorschijn. En ze gaan hier ver, heel ver!! Moet zeggen nu de kerstboom staat in het wel heel gezellig in huis, en kom je meer en meer in de kerstsfeer. Helemaal omdat John (mijn hostdad) een mega fan is van kerstmuziek, dus vanaf de 29^ste staat er bijna 24/7 kerstmuziek op.. of ik daar nou zo blij om ben weet ik nog niet, maar goed het hoort er bij!

Mijn afgelopen week werken ging weer onwijs snel voorbij, voor ik het wist was ik weer alleen thuis voor het weekend. Mijn familie had een bruiloft afgelopen weekend dus vrijdag middag 3 uur had ik weer weekend. Afgelopen zaterdag ben ik Suzanne naar Wallmart gegaan, voor iedereen denk wel bekend als de aller grootste supermarkt keten in Amerika. Helaas is het op tv net iets mooier dan in het echt, het is best wel een oude zooi, maar goed sommige dingen moet je gewoon gezien en gedaan hebben als je hier woont. Verder zijn we naar allerlei winkels gegaan en alvast begonnen met kerst inkopen doen. Afgelopen zondag ben ik weer kerst inkopen gaan doen, aangezien pa, ma en eveline hier zijn hadden ik en jouna bedacht om lotjes te doen voor kerst. Dus ben lekker alleen naar de mall gegaan om de dingen te kopen die ik wou kopen! Ik ben al bijna helemaal klaar met alle cadeautjes.

Inmiddels ben ik ook de 100 dagen gepasseerd van mijn avontuur, hoe weet ik dat precies: vanaf de dag dat ik vertrok heb ik een soort “dagboek”bijgehouden, elke dag schrijf ik er in, of wat ik gedaan of hoe ik me voel. Maar elke dag wil ik wat schrijven. Ik ben is gaan terug lezen hoe de afgelopen 106 dagen zijn geweest, nou kan wel zeggen die zijn met hele hogen pieken en hele lage dalen geweest.. Maar in je hele leven maak je hele hoge pieken, hele lagen dalen mee en op andere momenten is het heel stabiel. Het belangrijkste wat ik wel geleerd heb is dat alles gebeurt om een reden, en wat die reden ook is uiteindelijk kom je er beter uit, het maakt je sterker en laat je inzien dat er veel meer erge dingen gebeuren om je heen dan de kleine dingetjes waar jij je druk om maakt.. Bijv. 1 ding waarvan ik weet wat sterker is geworden is mijn relatie met Eveline, we hebben moeilijke momenten gehad de afgelopen 3 maanden, er zijn dingen gebeurt waar ik/wij niet trots op zijn, maar uiteindelijk is alles gebeurt om bepaalde redenen. Maar na de afgelopen maanden kan ik wel zeggen dat wij er sterker uit zijn gekomen en elkaar op weer een andere manier hebben leren kennen en nog meer van elkaar zijn gaan houden om wie we individueel zijn. Ik ben ongelofelijk trots op haar en ik ben ongelofelijk trots op ons!

Een ander ding waar ik mezelf heel erg op ben tegen gekomen, is mijn relatie met mijn liefste moeder. Ik woonde nog thuis voordat ik hier naar toe ging, en ik vond het heerlijk. Ik had het zo goed thuis. Doordeweeks was ik altijd samen met mama thuis, en wat hadden we het altijd gezellig. Ik wou nooit weg thuis, “ik kon me moeder toch niet achter laten” waren mijn woorden altijd. Ik ben echt een mama’s kindje als het daarop aan komt. Maar goed het moment kwam toch echt dat ik haar alleen ging laten ( zoals bijna iedereen van jullie wel weet werkt mijn vader voor een groot gedeelte van de week in het buitenland) dus ik ging haar echt alleen laten voor een aantal dagen. Dat heeft me heel veel moeite gekost, ik heb dit alles bijna niet door laten gaan omdat ik wist dat mama voor 3 /4 dagen alleen zou zitten en dat wou ik niet. Nu ik er op terug kijk ben ik ontzettend blij dat ik wel gewoon ben gegaan, want wat vind ze het heerlijk alleen thuis zijn, ze kan lekker gaan en staan waar ze wil en hoeft met niemand rekening te houden, haha heerlijk om te zien dat ze het zo geweldig vind alleen thuis zijn! Tuurlijk mist ze de gezelligheid om zich heen, maar ik heb het zo is aan zitten kijken de afgelopen maanden en kan wel zeggen dat ze zich er goed door heen heeft weten te slaan en ben ontzettend trots op haar! Inmiddels weten pa en ma niet meer beter dan dat ik er niet ben, god o god en wat doen ze veel leuke dingen samen en dat doet me goed. Het doet elke kind goed om je ouders gelukkig te zien neem ik aan. Dus ja ook mij doet het heel erg goed, en mijn band met zowel me vader als met me moeder, is veranderd tuurlijk want ik zit aan de andere kant van de wereld en we weten allemaal dat als ik terug kom naar Nederland dat ik niet thuis ga wonen. Maar ik kan zeker zeggen dat onze band nog hechter is geworden en ik kijk heerlijk toe vanuit Amerika hoe ze het doen met ze’n tweetjes haha!

Liefs..

“ want zij, zij is de zon en de maan voor mij, zij heeft het beste van allebei. Zo mysterieus en zo warm tegelijk, en ze doet iets met mij”