Ik heb wel 10 min naar dit legen scherm zitten kijken.. weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Inmiddels ben ik al weer twee weken veder sins in mijn laatste blog geschreven heb. Er zijn in deze twee weken al zo onwijs veel dingen gebeurt.

Nartuurlijk in eerste instantie mijn afscheid feestje, wooww wat was die gaaf. Wat heb ik genoten van al die lieve mensen om mijn heen, al de lieve woorden die gezegd zijn en al die top cadeaus die ik heb gekregen. Het was zwaar, naar mate de eerste mensen naar huis gingen dacht ik echt bij mezelf, Jezus deze mensen zie ik gewoon langer dan een jaar niet.. Die gedachte maakte vreselijk verdrietig, maar ter gelijke tijd weet ik ook dat ik deze kans nooit meer ga krijgen. En ik hoop dat al die mensen die op mijn afscheidsfeestje er waren, en ook zullen zijn als ik terug kom.

Toen was mijn laatste dag aangebroken, mijn laatste dagje in mijn huis, bij mijn lieve ouders en uiteraard mijn laatste dagje bij de liefde van leven! ’S Avonds om 8 uur begon ik pas met mijn koffer in te pakken, hihi best optijd voor als je de volgende dag moet vliegen, om half 11 stond die in gepakt en wel klaar om te gaan!

Ook kwam ik op mijn laatste dag er achter dat ik helemaal niet om 9 uur vloog.. maar om 12.10!! wat was iedereen blij die mee ging naar schiphol: hoefde ze niet zo vroeg op. Ik was beetje dom geweest door niet goed op mijn ticket te kijken en veel te goed gelovig zijn in andere mensen, maja Elza zou Elza niet als zoiets mij niet zou overkomen 1 dag voor vertrek!

Ik ben ontzettend slecht in afscheid nemen voor 2 weken moet je na gaan voor een heel jaar. Mijn 2 beste vriendinnetjes en 2 beste vriendjes waar mee gekomen naar schiphol, ik wou hun er heel graag bij hebben!! Wat een ruk ochtend was het eigenlijk, ik was zo zenuwachtig en kon niet rustig op mijn kont zitten. Blijven uitstellen, blijven uitstellen maar op een gegeven moment moest ik er aan geloven, ik moet de mensen die het belangrijkst zijn in mijn leven gedag zeggen voor een jaar. Te beginnen bij Anouk, Joyce, Remco en Davey.. En nee ik kon het echt niet droog houden, hoeft ook niet. Maar het doet me nog steeds verdriet dat ik ze een jaar niet ga zien, een jaar is lang, heel lang!! Maar ik weet zeker dat deze 4 toppers en weer zullen staan als ik geland ben in Nederland, want daar zijn het beste vrienden voor!

Mijn lieve papa en mama, Ze gaan het moeilijk krijgen, want nu woont geen een kind meer thuis, maar ik weet ook zeker dat ze de rust soms heerlijk vinden haha geen gezeur van mij aan hun hoofd!!

En toen mijn meisje.. de liefde van me leven! We hebben heel vaak tegen elkaar gezegd, we hadden geen betere timing kunnen bedenken om verliefd te worden, eerst zit zij in het buitenland en vervolgend vertrek ik naar het buitenland. Ik weet dat ze naar me toe komt, en kijk daar nu al erg naar uit. Ik mis haar vreselijk, en heb ook niet gezegd dat het makkelijk gaat worden, maar het wordt waarschijnlijk wel dragelijk. We vinden allebei een manier om er mee om te gaan dat we elkaar voor een lange tijd niet zien! 1 ding is wel: dit meisje moet wel heel veel van mij houden om mij mijn droom achter na te laten gaan.. Waar ik haar ontzettend dankbaar voor ben!

Woowwhh en toen was ik er eindelijk: in The USA!! New York om precies te zijn, daar ging ik mijn eerste dagen door brengen, en het is echt zo: het is precies zoals in de film. Alles is zo groot, hoog, druk, belicht! Het is ongelofelijk, heb echt me ogen uitgekeken! Mijn hotel was super, deelde mijn kamer met een meisje uit Oostenrijk, heel lief en rustig meisje. Precies wat ik nodig had! Ik ging er naar toe met 2 andere Nederlandse meisje, nou alsof we elkaar al 2 jaar kende, het klikte gelijk en hadden de grootse lol. De hele week zijn we niet bij elkaar vandaag geweest, we deden alles met ze’n 3tjes. Moet ook wel zeggen, mis ze best wel! hun zijn nu ook bij hun gezin, en gelukkig hebben nog elke dag contact!

De introductie week was, buiten de lange uren zitten, luisteren en je laten behandelen als 3 jarige kids best gaaf, elke avond zijn we new york in geweest, bijv naar Central Park en naar The Empire State Building. Het was zo niet te bevatten dat ik eindelijk in Amerika was.

En ja heb mijn eerste negatieve dag daar gehad, de mensen die ik toen heb lastig gevallen via de app voel ik me nog steeds schuldig over. Ik had een dag in een hele hele hele diepe put, was echt in staat me spullen te pakken en terug te gaan.. gelukkig heb ik het niet gedaan. Waar ik nu heel blij mee ben.

Na mijn introductie week, ging ik op vrijdag 29-08 naar mijn gezin, ohhh ik was zo zenuwachtig, eerst moest ik alleen met de trein van New York naar Philidelphia. En daar zou John mij op komen halen. Wat een welkom was dat zeg, hij gaf me gelijk een knuffel en voelde me zo welkom, wij snel door naar Villanova waar ik dus woon, om de rest van het gezin te ontmoeten. Wat een heerlijke familie is dit, heel relaxt en alles kan en mag. De kindjes, wat een schatjes. Ze zijn zoo lief en zo klein. Erg aandoenlijk! Het hele huis gezien, wat natuurlijk bizar mooi is en uiteindelijk me even terug getrokken in mijn kamertje, het even laten bezinken dat ik er nu echt was, en dat dit mijn huis is voor het komende jaar.

Die zelfde avond ben ik behoorlijk aangeschoten naar bed gegaan, we vonden het een goed idee om lekker aan de wijn te gaan toen de kids op bed lagen nou dat heb ik geweten pffff, 2 flessen van 1,5 liter zijn opgegaan.. Maar het ijs was gebroken en hebben heerlijke gesprekken gehad, ik ben klaar om aan mijn avontuur te beginnen.

De afgelopen dagen, sins ik hier ben hebben we lekker rustig aan gedaan, Jo-Una heeft me leuke dingen laten zien in de buurt. Morgen begin ik met werken, dan is het mijn taak om te laten zien dat ik het kan, en dat ik het wil. Ik hoop dat ik vanaf morgen een ritme op bouw, een ritme waar ik aan gewend ga raken en elke dag opsta met een goed gevoel.

En stiekem uitkijken naar de dagen dat mijn ouders en mijn lieve meisje komen!!

“ En dat alles, doe jij alleen “